Auteur: Nanne Onland, Executive Director Cargonaut
Via Google vind je ongelofelijk veel definities van het woord community. Volgens E. Blom ‘is de simpelste omschrijving van een community een groep mensen met een gezamenlijk doel, belang of interesse’. Op Schiphol kennen we een cargo community met als gezamenlijk doel en belang een snelle, betrouwbare en efficiënte luchtvrachtafhandeling. In deze community zitten o.a. afhandelaars, expediteurs, luchtvaart-maatschappijen, de douane, inspectiediensten, de brancheorganisatie en Schiphol Group.
Binnen de community wordt o.a. gewerkt aan projecten die het mogelijk maken om steeds meer logistieke informatie elektronisch uit te wisselen in plaats van met papieren documenten. Beter voor het milieu, minder foutkansen bij het overtypen van informatie en dus veel efficiënter. Niemand kan eigenlijk meer zonder al die techniek! Wat niet bij iedereen bekend lijkt te zijn is dat op Schiphol die informatie-uitwisseling via één community platform verloopt. Op Britse luchthavens gaat dat anders. Daar bestaan meerdere, afzonderlijke platformen die naast elkaar, maar vooral ook langs elkaar werken om alle logistieke processen af te dekken. Ieder platform beheert een deel van het totale logistieke traject. Als expediteur, transporteur of afhandelaar heb je dus met meerdere partijen te maken met ieder hun eigen manier van werken. Dat leidt in de praktijk tot een verhoogde kans op miscommunicatie, meer fouten en minder efficiënt werken. ‘Waarom handhaaf je dit systeem met meerdere platformen als je met z’n allen van mening bent dat dit belemmerend werkt op een snelle goederenafhandeling?’ zo vraag je je af. De Britten kijken dan ook jaloers naar ons systeem met één community platform.
Anticiperen
Wereldwijd kijken producenten met argusogen naar luchthavens bij wie de goederenafhandeling sneller, betrouwbaarder en veiliger verloopt in vergelijking met andere luchthavens. Deze producenten bepalen namelijk de logistieke keten en voor je het weet verdwijnt er steeds meer van onze handel richting Azië. Dat is slecht voor de logistieke sector in Europa en op Schiphol. Het is dus de vraag hoe wij hierop gaan anticiperen en hoe wij op Schiphol een voorsprong blijven behouden ten opzichte van opkomende landen. Het antwoord zal vanuit de cargo community moeten komen.
Lokale initiatieven
Tot nu toe richtten we ons op Schiphol als community vooral op gezamenlijke initiatieven zoals ICT-toepassingen die de papiermassa reduceren, imposante warehouses, grotere en snellere vrachtvliegtuigen en vrachtwagens die in steeds kortere tijd van loods A via warehouse B naar gate C rijden. Projecten als bijvoorbeeld eFreight en eLink zijn goede voorbeelden van ‘community denken’ die bijdragen aan het optimaliseren c.q. fysiek versnellen van goederenstromen op Schiphol. Ontstaan door samenwerking binnen de logistieke sector en met als kenmerk dat betrokken partijen daar direct zelf de voordelen van genieten. Maar hoewel het met name de vervoerders op Schiphol zijn die profiteren van eLink, kijkt de internationale cargo branche met grote interesse naar dit soort initiatieven. De impact van eLink reikt verder dan alleen lokale voordelen. Maar de vraag is of dit genoeg is om wereldwijd de concurrentie voor te blijven.
Oorspronkelijk denken
Spannender is het dan ook om vanuit een ander gezichtspunt naar logistiek te kijken: hoe kunnen we gezamenlijk werkelijk alle onnodige, onvoorspelbare en onverwachte obstakels wegnemen zodat goederen moeiteloos hun weg vinden van producent naar ontvanger? Dat vraagt om oorspronkelijk denken, buiten de gebaande paden!
Bij het concept ‘green fast lanes’ staat een snelle, veilige en betrouwbare goederenstroom voorop. Het uitgangspunt is om goederen zo min mogelijk kilometers af te laten leggen in een zo kort mogelijke tijd. Daarvoor is het nodig om met partijen vooraf afspraken te maken hoe je dat gaat bewerkstelligen.
In het recente verleden is op Schiphol een project geïmplementeerd gericht op personenvervoer. Dit had hetzelfde uitgangspunt als bij ‘green fast lanes’: hoe maak je het voor reizigers mogelijk om zonder gedoe zo snel mogelijk grenzen te passeren? Dat betekent dus dat je iets aan wachtrijen, visumdocumenten, pas- en bagagecontroles moet gaan doen. Amerika en Nederland maakten vooraf duidelijke afspraken over het informeren over en toelaten van elkaars inwoners tot het eigen grondgebied. Deze afspraken werden omgevormd tot ´protocollen´ die continu werden gemonitord. De douane was nauw betrokken bij het project en vele waardevolle lessen werden geleerd dankzij de bijzondere, grensoverschrijdende samenwerking. En de reiziger? Die passeerde keer op keer moeiteloos de grens.
Community denken
Bovenstaand voorbeeld geeft aan dat er kansen liggen voor de logistiek om op langere termijn de concurrentie voor te blijven. Maar welke oorspronkelijke denkers zijn bereid om gezamenlijk verder te durven kijken en denken dan de eigen poort?
